De oorsprong van deze kerk ligt bij de 'Afscheiding' (zie ook geschiedenis N.H.gemeente en Gereformeerde kerk). Na een aantal pogingen tot erkenning door de overheid werd per besluit van 6 juni 1840 toestemming verkregen om te Schiedam een Christelijk Afgescheiden Gemeente 'in te richten' in het kerkgebouw Tuinlaan 120 (thans no's 96 - 100).
Sedert 1869 noemen zij zich de Christelijke Gereformeerde Kerk. Na het besluit van de synodes van de Christelijke Gereformeerden en de Nederduyts Gereformeerden ('de Dolerenden') tot fusie in 1892 besluiten de Schiedamse gemeenten in de jaren daarna conform. Een concept akte van ineensmelting wordt op 12 juli 1899 aan de leden toegezonden. Een fusiebesluit wordt niet overhaast genomen: laatste kerkeraadvergadering van de Christelijk Gereformeerden (Plantagekerk) 29 maart 1901 en van de Nederduyts Gereformeerden (Oosterkerk) 28 maart 1901. Datum van samensmelting 1 april 1901. Daaraan zijn op 27-09-1899, 25-01-1900 en 15-02-1900 gemeentevergaderingen vooraf gegaan. Op de gemeentevergadering van 15 februari 1900 blijkt dat nog 18 broeders bezwaren hebben. Een deel van de gemeente houdt bezwaren tegen de samensmelting, gaat niet mee met de samensmelting en vervolgden hun weg als Christelijk Gereformeerde Kerk van Schiedam.
Historische Vereniging Schiedam